’Kaybedeceğim sadece hayatım kaldı. Ve ben bana yakışanı yapacağım. Kendime söz verdim,sonuna kadar savaşacağım.Belki kaybedeceğim ama savaşarak kaybedeceğim.’
Kişiyi cümleler etkiler, insanlar, kitaplar etkiler.. Mücadele; evrene süzülen iki satır kelime ile hiç bu kadar iyi tanımlanmamış hiç bu kadar iyi ifade edilememişti.Kanser hastalığına karşı mücadele ve azim zırhını giyinmişti. Ve geçti aynanın karşısına kendine söz verdi.’Balkonda sol ayağı olmayan bir kuş gördüm.Onunda sol ayağı yoktu. Ona baktım o da bana baktı ve maviliklere kanat çırpıp süzüldü.Bunun bir anlamı olmalıydı.’ Hastalık bacağını almıştı Neslicanın, saçlarını almıştı, hayatının en güzel yıllarını almıştı. Ama güçlüydü. Neslican kesilen bacağının yerine taktı protezini, çıktı kameraların karşısına bağırdı, yaşamak istiyorum diye haykırdı. Gözlerinde mücadele ışığı gökyüzüne süzülüyordu. Kısa zaman içinde birçok hastaya örnek oldu. Kimi zaman bir onkoloji servisi koridorunda anlatılıyordu hikayesi. Kimi zaman bir protez ortez araştırma merkezinde. Mücadele adımını protezi ile atarak merhaba dedi gökyüzüne.Giyindiği mücadele zırhı parıl parıl parlıyordu. Ve bugün ne yazık ki Neslican’ı kaybettik. Tıpkı dediği gibi herşey savaşarak oldu. Bugünden yarına kalan azim ,inanç ve mücadele oldu.
Neslican bizlere aynanın karşısına geçip verdiği karar ile aslında en kötü durumlarda bile mücadeleye nasıl başladığının öğretisini anlatıyordu. Bugün ülkemizde birçok hastaya örnek olan hatta bizlere mücadelenin ne olduğunu anlatan hikayesi ile adım atıyordu. Nerede bir umutsuzluk olsa Neslican gelecek akıllara ve mücadele zırhına bürünecek hastalar,klinikler,klinisyenler. Kendi deyimiyle balkondan maviliklere süzüldü . Bizlere kalan mücadelenin güçlü haykırışları. Mücadele zırhın hepimizin yüreğinde maviliklerin kahramanı…
POLMED Başkanı Yunus Şimşek