medikritik.com: Merhabalar, sizleri biraz tanıyabilir miyiz?
F.K.:İsmim Feza Köylüoğlu, 1962 yılında Sivas’ta doğdum. Annem ve babam öğretmendi. 3 erkek kardeşten en büyüğüyüm. İlköğretim ve lise hayatımı Sivas’ta geçirdikten sonra 1979 yılında Atatürk Üniversite Tıp Fakültesi’ne girdim. Bu okuldan 1985 yılında mezun oldum. Daha sonra Haydarpaşa Numune Hastanesi Ortopedi Kliniği’nden uzmanlığımı aldım.
Şu an evli ve iki çocuk babasıyım. Eşim serbest eczacılık yapmakta, oğlum mühendisi kızımsa lise öğrencisidir.
-Ne zamandan beri resim yapmaktasınız?
1998’den beri hayatımda suluboya var. Birkaç karma sergi ve etkinliğe suluboya portrelerimle katıldım. 2014’ten beri hocam Yusuf Kemal Çankaya ile çalışmaktayım. Kendisinin tek talebesiyim.
Serginizin adı “Melmeket”… Bu ismi neden tercih ettiğini anlatabilir misiniz?
Niçin “melmeket”?
Öncelikle sorulsun, yanlış mı yazılmış diye düşünülsün, başka bir şey mi anlatıyor, bir şifre mi veriyor diye konuşulsun diye melmeket.
İkincisi, sergideki tüm resimler Anadolu’nun değişik yerlerinden, sokaklarından. Ama yoğunlaşma Sivaslı olmam sebebiyle Sivas’tan.
Anadolu’da kültürel beslenmesi, yazılı kaynaklardan çok, kişiden kişiye aktarım ile olan kesimlerde hep “melmeket” denir. Bunlar daha çok toprağı tırnaklarıyla kazarak maişetlerini temin eden, çocuklarını kınalayarak askere gönderen, Almanya’da kaderlerini zorlayan insanlardır. Hem onlara selam olması, onların anılmasına vesile olması hem de televizyon sayesinde gittikçe azalan yerelleşmenin tadını hissetirebilmek için melmeket.
Üçüncüsü ise benim resim yapmamda formel bir eğitim sonucu olmayıp değişik hocalar özellikle Yusuf Kemal Çankaya aracılığıyla bir usta çırak ilişkisi ile ilerliyor. Yani bu açıdan ben de memleketi, “melmeket” olarak öğrenenler gibiyim.
Anlattıklarınız için çok teşekkür ederiz. Serginizde ve resim çalışmanızda başarılar dileriz.
