“EVVEL ALLAH,
SONRA HEKİM!”
Şimdi de var,
Anadolu kültüründe sönmedi.
“Evvel Allah,
sonra Hekim” söylemi.
40 yıldan bu yana,
kaç kez işittim bu sözü
hastalarımızdan.
Hekimlere karşı bir minnet ve
vefa duygusudur halkımızın.
Hekimler hastalarının sır küpü.
Doğumunda bebelerin ebesi,
Ölüm döşeğinde yine hekim yanında
son bir şifalı el ile umut olmaya!
Hastalıkta ve sağlıkta hekim
insanın yanında.
Çünkü;
Hekimler de içimizden,
bizden biri.
Halkın Hekimi,
Halk hekimi!
“BENİ TÜRK HEKİMLERİNE
EMANET EDİNİZ!”
Sağlık denilen şey;
“İnsanın biyolojik, sosyal ve
ruhsal iyilik ve denge hali!”
Bunun sürdürülmesini
sağlayan kim?
Bir düşün!
“Beni Türk Hekimlerine emanet ediniz!”
Büyük Atatürk.
Kendi ülkesinin hekimlerine
güvenmiş, onlarla övünmüş ve
onları yüceltmiştir.
Şimdiki zamanları düşünürsek
meslekte itibarsızlaştırma,
sağlıkta şiddet,
ne zamana denk geldik aman
demekten kendimizi alamıyoruz!
SAĞLIKTA KÖTÜLÜK
Hekimlik meslek kurallarına bağlıdır.
Başlarken “Hekimlik andı” edilir.
Hekimlikte empati esastır.
Her hekim hastasının iyiliğini,
sağlığını ister.
Ne yazık ki iyiliğe karşı
kötülük yükselişte!
Şifa veren,
doğumunu yaptıran,
yarasını saran,
dert ortağı olan
Hekime karşı şiddet,
Küfür ve kem söz
makul ve makbul şeyler değil!
ŞİFA VEREN EL
Ey halkım!
sağlıkta kötüye giden hiçbir şeyin
sorumlusu hekimler değil.
Hastanelerde “beş dakkada bir”
Muayene randevusu
sorumlusu hekimler değil!
Hastalandığınızda MHRS’den
randevu alamıyorsanız
yine sorumlusu hekimler değil.
Hastanız kritik aşamada ise;
Son bir umutla
yoğun bakıma alınıp
şifa ile taburcu olacakken
vefat ettiyse,
kimsenin şüphesi olmasın
hekimler ve
hekim dışı sağlık mensupları
elinden gelenin fazlasını yapmıştır.
Hastasının ölmesini,
sakat kalmasını arzulamaz
hiç bir hekim!
HEKİMLER SAĞLIK SİGORTASIDIR
Hekimin de kalbi vardır.
göz yaşı döker,
üzülür,
günlerce etkisinde kalır
kaybettikleri hastalarının.
Sanmayın ki onlar taş yüreklidir,
kalpsizdir.
Hekimler empatiktir,
Duygu yüklüdür.
Metanetlidir ama
taş yürekli değildir.
Ne yazık ki;
son yıllarda “Hekimler paragöz!” diye
yaftalanır oldu.
Hekimler olağanüstü varlıklar değil!
Hekimlerde insan.
Ailesi var, çocukları var
yaşamaları için geçim şart.
Hekimlerin geçim derdi
yaptığı işin önüne geçerse
sıkıntı büyür.
Başta geçim sıkıntısı
hiç bir durum
hekimleri meslek yılgınlığına
sürüklememeli.
Halkımız hekimlerimizin yanında olmalı,
sahip çıkmalı.
Kötülere karşı
bir koruyucu çemberle kuşatmalı.
Unutmamalı,
sağlık giderse hayat biter.
Geriye kalan hiç bir şeyin
kıymeti harbiyesi kalmaz!
Hekimler sağ olsun,
Halkımız sağlıklı!